Σύριζα Σερρών : Θένια Χαραλαμπίδου -Τάσεις, παραστάσεις και αποστάσεις

ΑΡΘΡΟ-Ομιλία της Θένιας Χαραλαμπίδου [Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ]
Είναι προφανές ότι οι τελευταίες εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, με την αποχώρηση ορισμένων μελών της Κεντρικής Επιτροπής (ΚΕ) που ανήκουν στην τάση «Ομπρέλα» με επικεφαλής τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, δεν είναι καθόλου ευχάριστες.

Ήταν όμως μια προαναγγελθείσα αποχώρηση, ύστερα από το κείμενο με τις υπογραφές που είχε δημοσιοποιηθεί πριν μερικές ημέρες και δεν σχετίζεται με τη συζήτηση που διεξήχθη στην ΚΕ το Σαββατοκύριακο 11-12/11, καθώς είχαν αποχωρήσει (δίνοντας… «παράσταση») πριν τη συζήτηση, με πρόφαση ένα διαδικαστικό θέμα το οποίο τελίκα… δεν υπήρχε!

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι σύντροφοι και συντρόφισσες, με τους οποίους έχουμε βρεθεί δίπλα δίπλα σε αγώνες, αποχώρησαν από την κοινή προσπάθεια. Όμως οφείλουμε να προχωρήσουμε. Είναι αναγκαία η ανασύνταξη όλων των δυνάμεών μας, ώστε να επιτελέσουμε αυτό το οποίο μας όρισε ο Ελληνικός λαός με την ψήφο του: «να ασκήσουμε εποικοδομητική αντιπολίτευση, προστατεύοντας και προτείνοντας λύσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία, με βάσει τις αρχές και τις αξίες που πρεσβεύουμε και για τις οποίες ψηφιστήκαμε».

Να κλείσει επιτέλους ο κύκλος της εσωστρέφειας και να παρατάξουμε όλες μας τις δυνάμεις στη μάχη για την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων της κοινωνίας, της ακρίβειας, της υπερ-φορολόγησης, των παράνομων παρακολουθήσεων, της υποβάθμισης των δημοσίων δομών σε παιδεία, υγεία, κράτος πρόνοιας.


Ομιλία στην ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στη συνεδρίαση στις 11 Νοεμβρίου 2023

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Δεν γεννήθηκα από αριστερή οικογένεια, διαμόρφωσα την αριστερή μου ταυτότητα συνειδητά, μεγαλώνοντας και κατανοώντας ό,τι μόνο η Αριστερά μπορεί να δώσει πραγματική ανακούφιση, ελπίδα και δικαιοσύνη στην κοινωνία.Με κάνει αυτό μέλος με λιγότερη αξία;
Μετράει η ψήφος μου μισή;
Είμαι κι εγώ μέλος του δίευρου;

Μη ενταγμένη σε κάποιο κόμμα, από τους χώρους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς μπήκα στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ το 2017, για να βοηθήσω την κυβερνώσα πλέον αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, να δουλέψω με συντρόφους και συντρόφισσες, που θεωρούσα και θεωρώ ότι μοιραζόμαστε, κοινά οράματα και έχουμε κοινές ανησυχίες για το μέλλον του τόπου μας.

Πιστεύω στις ανοιχτές διαδικασίες, στην διεύρυνση του κόμματος, του κόμματος των μελών όπου δεν περισσεύει κανείς και καμία.

Στην σύντομη πολιτική μου διαδρομή ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, δεν έχω και δεν είχα ποτέ την «πυροσφραγίδα» κανενός και δεν ήμουν στον πυρήνα καμίας τάσης (παρότι η συμμετοχή σε τάσεις προβλέπεται από το καταστατικό).

Η συνειδητή μου επιλογή έγινε, όχι γιατί δεν έχω συγκεκριμένη πολιτική άποψη, αλλά γιατί ήθελα να διατηρήσω την ανεξαρτησία μου σε σχέση με τις διαδικασίες, καθώς ορισμένες τάσεις, από πολιτικά-ιδεολογικά ρεύματα, είχαν μετατραπεί σε μικρογραφία κόμματος (σε αντίθεση με το καταστατικό).

Επέλεξα να κρίνω κάθε περίπτωση και ψηφοφορία ανάλογα με τα δεδομένα και όχι σύμφωνα με την κατεύθυνση-καθοδήγηση που αποφασίζει η εκάστοτε τάση να τηρήσει ομαδοποιημένα.

Για μένα η «τάση» μου είναι το κόμμα μου, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ!

Μετά τα θλιβερά αποτελέσματα των εκλογών του Μαΐου-Ιουνίου και την αποχώρηση του σ. Αλέξη Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ «μπήκε» στη διαδικασία εκλογής νέου Προέδρου.

Στη συνεδρίαση της ΚΕ για τον οδικό χάρτη της εκλογής Προέδρου ψήφισα υπέρ της πρότασης να γίνουν άμεσα οι εκλογικές διαδικασίες γιατί η «τάση» μου είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πίστευα ότι αυτό ήταν το καλύτερο για την «τάση» μου, δηλαδή το κόμμα μου.

Στη συνέχεια, επέλεξα συνειδητά να μην εκφράσω δημόσια την επιλογή μου στην εκλογή Προέδρου γιατί δεν ήθελα να επηρεάσω την κρίση των μελών μας, την οποία σέβομαι και υπηρετώ.

Όσοι σύντροφοι και συντρόφισσες με ρώτησαν, ποτέ δεν εκφράστηκα άσχημα για κανέναν υποψήφιο γιατί η δική μου «τάση» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ!

Η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του/της νέου/ας Προέδρου ήταν μια γιορτή της δημοκρατίας, που ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες μας και αναπτέρωσε το ηθικό όλων μας.

Όμως, όλα όσα ειπώθηκαν δημόσια, αλλά και όσα έχουν γραφεί, από συντρόφους και συντρόφισσες, οι οποίοι έχουν διατελέσει βουλευτές, βουλεύτριες και Υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, λίγες μόνο ώρες μετά την ολοκλήρωση της ανάδειξης του νέου Προέδρου, μας εξέπληξαν αρνητικά.

Αναφέρω μερικά μόνο:

– Διαπλοκή – Συμφέροντα – «φυτευτός» – τρολ των υπογείων της Κουμουνδούρου – λαϊκιστές…

Όλα αυτά, δεν έθιξαν μόνο τον δημοκρατικά και αδιαμφισβήτητα, νεοεκλεγμένο Πρόεδρο του κόμματος τον σ.Στέφανο Κασσελάκη, έθιξαν βαθύτατα και προσέβαλαν το ίδιο το κόμμα μας και τα χιλιάδες μέλη μας.

Πόσο δημοκρατικό και αριστερό είναι αυτό άραγε;

Διαβάσαμε κείμενα με υπογραφές τα οποίο αμφισβητούν το ίδιο καταστατικό και τις διαδικασίες του κόμματος. Ένα καταστατικό που υπερψηφίστηκε πριν περίπου 1,5 χρόνο, στο συνέδριο του κόμματος τον Απρίλιο του 2022.

Πόσο δημοκρατικό και αριστερό είναι αυτό άραγε;

Αμφισβητήθηκαν διαδικασίες από συντρόφους και συντρόφισσες που συμμετείχαν σε αυτές, αλλά, μετά τα αποτελέσματα, «συνειδητοποίησαν» ότι οι «διαδικασίες δεν ήταν σωστές»!

Πόσο δημοκρατικό και αριστερό είναι αυτό άραγε;

Και μπορεί να αναρωτηθεί κανείς:

«τι μεσολάβησε και 1,5 χρόνο μετά το συνέδριο του κόμματος, ξαφνικά ορισμένοι σύντροφοι και συντρόφισσες θυμήθηκαν ότι δεν είναι καλό το καταστατικό του κόμματος;»

Μα βέβαια μεσολάβησε η εκλογή Προέδρου, του σ.Κασσελάκη και αυτό δεν έγινε αποδεκτό από μία μερίδα συντρόφων.

Πόσο δημοκρατικό και αριστερό είναι να συμμετέχεις σε μια διαδικασία και όταν δεν εκλεγεί ο εκλεκτός/η της «καρδιάς» σου να μην αποδέχεσαι το αποτέλεσμα και να σου «φταίει» το καταστατικό;

Διαβάσαμε έκπληκτοι από τον «έχων την ευθύνη» σύνταξης του καταστατικού (σ. Δραγασάκης) ότι το καταστατικό δεν είναι σωστό!

Ξαφνικά διαβάσαμε ότι ο υπεύθυνος σύνταξης του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ (σ.Σταθάκης) δηλώνει ότι δεν ήταν σωστό το πρόγραμμα του κόμματός μας.

Τώρα συνειδητοποίησαν οι σύντροφοι αυτοί ότι δεν ήταν καλή η δουλειά της οποίας είχαν την ευθύνη του συντονισμού;

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Μεγαλώνοντας έμαθα και να ζητώ συγνώμη και να συγχωρώ.

Πως όμως να απολογηθείς και να ζητήσεις συγνώμη για κάτι που δεν έκανες εσύ αλλά κάποιος/α άλλη;

Πως να συγχωρήσεις κάποιον, ο οποίος δεν έχει μετανιώσει γι’ όσα είπε ή έπραξε;

Κατά την άποψή μου δεν έχουν αρθεί οι λόγοι για να προσπεραστεί η μεγάλη προσβολή που έγινε στο κόμμα μας.

Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει, όχι μόνο αυστηρή, πολιτική καταδίκη όλων όσων έχουν δημόσια τοποθετηθεί και αμφισβητήσει τόσο τον Πρόεδρο, αλλά και τα μέλη μας και κυρίως το ίδιο μας το κόμμα. Επίσης πρέπει να διασφαλίσουμε τους όρους ότι δεν θα επαναληφθούν ανάλογα φαινόμενα.

Γιατί η δική μου «τάση» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και τιμώ το κόμμα μου και τον δημοκρατικά εκλεγμένο Πρόεδρό του.

Υ.Γ. Κλείνοντας θα ήθελα να πω κάτι κοινότυπο, το οποίο κάποιοι/ες δεν έχουν αντιληφθεί.

Αριστερός, κατά την άποψή μου δεν βαφτίζεσαι, ούτε είσαι στα λόγια και στα χαρτιά. Ούτε είναι ένα τατουάζ που το κάνεις και το έχεις μια ζωή.

Αριστερός κατά την άποψή μου είναι όποιος και όποια στην καθημερινότητά του, στη δουλειά του, στις σχέσεις του, τιμά και εφαρμόζει τις ιδέες και τις αξίες της Αριστεράς.

Να μην χαρίσουμε σε κανέναν και σε καμία τον όρο «Αριστερά» και να μην ανεχθούμε από κανέναν/καμία να μας «φορέσει» άλλον μανδύα για να διεκδικεί την «αποκλειστικότητα» της Αριστεράς για τον εαυτό του.

Θένια Χαραλαμπίδου

Μέλος της ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ



https://www.anexartitos.gr